Ik had wel al wat klachten zoals spierspanningen in mijn nek en schouders maar de hoofdreden dat ik daarnaartoe ging was voor mijn pols.
Zoals jullie misschien weten ben ik 4 keer geopereerd aan mijn rechterarm, na een lelijke val van een pony toen ik 10 jaar was. Aangezien dat er toen een aantal fouten zijn gemaakt, ervaar ik sindsdien veel last van mijn pols.
Ik had de hoop stiekem op gegeven wat betreft mijn pols, maar gelukkig zat er bij deze osteopaat wél schot in de zaak. Misschien kan ze het niet volledig herstellen, maar ieder beetje helpt.
Uiteraard kwamen de spierspanningen die ik ervaarde ook aan bod. Terwijl ze mijn nek aan het behandelen was gaf ze aan dat ik mij moest ontspannen. Dat probeerde ik dan ook, maar dat bleek lastiger dan ik dacht.
‘Even ontspannen’, terwijl iemand op je pijnpunten drukt, is gewoon lastig.
Maar op een gegeven moment lukte het toch, dacht ik. Totdat ze wederom aangaf dat ik mij moest ontspannen.
‘Ja, dat probeer ik.’ lachte ik.
En toen benoemde ze het volgende, iets wat mij iet wat liet schrikken en mij vooral heel bewust maakte en mij aan het denken zette.
‘Dat is de controle.’ zei ze
Ik moest lachen, dit is natuurlijk geen onbekend stuk voor mij dus ik beaamde het.
Ze gaf aan dat mijn lichaam eigenlijk constant ‘aan’ staan, constant klaar is om te vluchten alsof er een tijger aankomt.
Dat was even slikken. Als je aan mij zou vragen of ik nog last heb van ‘controledrang’ zou ik nee zeggen. Dan zou ik zeggen dat ik de controle los kan laten en ik mij niet krampachtig meer vasthoud aan dingen, patronen of situaties.
Mindset-wise…
Mijn mind is ondertussen getraind om de controle los te laten, het gaat inmiddels automatisch. Maar mijn lichaam denkt daar dus duidelijk anders over. Ook dat gaat automatisch.
Natuurlijk is er ook een natuurlijke aanleg voor het vasthouden van spanningen of niet, maar ik heb zolang gezocht naar controle, dat mijn lichaam dat nog steeds krampachtig gebruikt.
Ik ben me er sindsdien ook wel bewuster van. Ik voel mijn lichaam beter, ik voel als ik mijn schouders te veel op trek en ik voel wanneer het weer in mijn schouders schiet.
En misschien herken je dit wel, ben je op dit moment ook gewend om de controle te zoeken en zo lang mogelijk vast te houden. En misschien vraag je je nu ook wel af wat ik daarmee doe…
Ademen. Mediteren. Ontspannen. Heel bewust.
Ik focus mij op deze spanning en adem het er als het ware uit. En nu ik dit zo opschrijf klinkt het misschien ‘zweverig’ (’t is ook net welke stempel je erop plakt), maar het helpt.
Ik deed dinsdag bijvoorbeeld een hele fijne meditatie uit de Meditation Moments app en kwam helemaal tot rust. Ik was helemaal zen achteraf, en de spanning uit mijn schouders was vele male minder.
Probeer het eens en laat je verbazen hoe fijn het werkt. Misschien vind je dit in begin lastig maar onthoud dan: voor de eerste keer leren fietsen is ook lastig en daarbij geef je ook niet op.
En probeer de controle eventjes los te laten en ervaar het gewoon.
Kijk dan eens naar mijn 1:1 coachingstraject. Daarin gaan we samen aan de slag met jouw overtuigingen, kritische stemmetjes en zelfvertrouwen.
Ga naar deze pagina voor meer informatie!
© 2020 All Rights Reserved | Privacy
